humilius, quanto altius euehi merebaris.
Sed nisi sapiunt encomia, silentium impone rumori
publico qui iam vbique factus est vocalis, vt tibi
fieret Panegyricus : tacere nemo potest in tam
loquaci materie, & qui spectari non potes sine miraculo,
quid mirum si nec possis sine stupore pariter
celebrari ? Si gratiæ perquiris abstrusissima
mysteria, Hipponensis es ; Si triados æternæ diuinas
obtueris tenebras, Pictauiensis ; si pietatis, &
religionis hostes insectaris, Athanasius ; Si Sacrosanctis
Præsides cætibus, Origenes ; si pulpita conscendis,
Chrysostomus : vbique Pręsul, vbique
purpuratorum maiorum non degener nepos.

Quis enim nesciat è Sorbonico te puluere, tanquam
ab olympio Principem Athletam in sacra
Doctorum Orchestra consedisse ? quis ignoret nullas
in Theologicis extitisse vel abstrusiores tenebras,
quas pro ingenita tibi sagaciori mentis acie
penitus non peruestigaueris ? quis iuerit inficias socias
in te nobilitatem & doctrinam conspirasse, vt
ereptum seculo lumen ad illustrandam Ecclesiam
transmitterent. Omnium es spectaculum, omnium
theatrum, omnium circus : ad te tanquam ad
primęuum exemplar exigitur virtus publica, omnium
tenebris, omnium pharus allucescis, minor
tibi, maior nobis nemo est ; quis æquius iudicet,
ipse videris : hoc certe liquet suffragari te nostro
iudicio, si verum negaueris, quantoque te de primis
modestius, tanto digniorem videri, altius vt
extollaris.